ನಾವು ಕಂಡಂತೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಪಾಪುಗಳು ಬಾಯಿಗೆ ಬೆರಳು ಹಾಕುವದನ್ನು ನೀವು ಗಮನಿಸಿರುತ್ತೀರಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ಸುಮಾರು ೨೦% ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಬೆರಳನ್ನು ಚೀಪುವುದನ್ನು ನಂತರದಲ್ಲೂ ಮುಂದುವರೆಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳು ಹೆಬ್ಬೆಟ್ಟನ್ನು ಚೀಪಿದರೆ, ಕೆಲ ಮಕ್ಕಳು ತೋರುಬೆರಳು, ಕಿರಿಬೆರಳುಗಳನ್ನೂ ಚೀಪುವುದು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹೇಗೆ ಮಗು ಈ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತದೆ? ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಕೆಟ್ಟದ್ದೇ? ನಾವು ಮಾಡಬೇಕಾದ್ದೇನು? ತಪ್ಪಿಸಲು ಮಾಡುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಇತರ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿದೆ ನೋಡಿ ವಿವರಣೆ.
ಬೆರಳು ಚೀಪುವ ಕಲಿಕೆ ಹೇಗೆ ಮತ್ತು ಯಾಕೆ?
ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಚೀಪುವ ಕ್ರಿಯೆ ಆ ಮಗು ತಾಯಿಯ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಜನನದ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಸ್ತನ್ಯಪಾನ ಮಾಡುವ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಗು ಅದೇ ಪ್ರಕಾರದಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಬಾಯನ್ನು ಮತ್ತು ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಸ್ತುವನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಜೀಪುವ (urge) ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ತಮ್ಮ ಕೈ, ಕೈ ಬೆರಳುಗಳು, ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಬಾಯಿಯ ಬಳಿ ಸಿಕ್ಕ ಕಾಲು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಇದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸರಿ ತಮ್ಮ ಕೈಯ ಬೆರಳುಗಳ ಚೀಪುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ, ಮಗುವು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಆರಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಳಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
ಒಂದು ೬ ತಿಂಗಳವರೆಗೆ ತನಗೆ ಸಿಗುವ ಹಾಲಿನ ಮಾಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ತಾನು ಚೀಪುವ ಕೈಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೂ, ತನ್ನ ಆರಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಚೀಪುತ್ತಿರತ್ತದೆ. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಮಗುವಿಗೆ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಆರಾಮಕ್ಕಾಗಿ (comfort), ಹಸಿವಿಗಾಗಿ, ಭಯ - ಆತಂಕಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ತನಗೆ ತಾನೇ ಶಾಂತವಾಗಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ನಿದ್ದೆ ಬರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅಥವಾ ಏನೂ ಮಾಡಲು ತಿಳಿಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಆ ಮಗುವಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಮುದವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆಯೆಂದರೆ ತಾಯಿಯೇ ಬಳಿಯಿರುವ ಅನುಭವ!!
ಮಕ್ಕಳು ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಒಂದು ತೊಂದರೆಯೇ ? ತಪ್ಪೇ ಸರಿಯೇ?
ಮಗುವು ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ನ್ಯೂನ್ಯತೆಯಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ಸುಂದರ ಅನುಭವವಷ್ಟೇ. ಸುಮಾರಾಗಿ ೩ ಅಥವಾ ೪ ವರ್ಷದವರೆಗೂ ಅನೇಕ ಮಕ್ಕಳು ಬೆರಳು ಚೀಪಿ ನಂತರದಲ್ಲಿ ತಾವಾಗಿಯೇ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ. ೫ ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಮಗುವು ಸತತವಾಗಿ ಬೆರಳು ಚೀಪುವಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದು ಒಂದು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯೇ ಆಗಿದ್ದಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೂ ಮೀರಿ ಮುಂದುವರೆದರೆ, ಆ ಹವ್ಯಾಸದ ತೀವ್ರತೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ ದೀರ್ಘಕಾಲಿಕ ಹವ್ಯಾಸವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ.
ಶುರುವಿನ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಮಗುವಿಗೆ ಬೆರಳು ಚೀಪುವ ಹವ್ಯಾಸ ಪ್ರಾರಂಭವಾದರೆ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೇ ಗಾಬರಿಯಾಗಿ ಅದನ್ನು ಬಿಡಿಸುವ ಅವಸರಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಮಗುವು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸಂತೈಸಿಕೊಳ್ಳಲು-ಸಮಾಧಾನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಳಸುವ ವಿಧಾನವದು. ಇನ್ನೂ ತನಗಿಷ್ಟವಾದ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯದ ಮಗುವು, ಮಲಗಿದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಮನಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಗುವಿಗೆ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಸಿಗುವ ಉಪಶಾಮಕ ತನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು. ೨ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಮಕ್ಕಳು ಓಡಾಡಿಕೊಂಡು, ಅನೇಕ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಆಟಾಡುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ತೊಡಗುವುದರಿಂದ, ಸತತವಾಗಿ ಬೆರಳು ಚೀಪುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ತಾನಾಗಿಯೇ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬೇಸರವಾದಾಗ ಮಗು ಚೀರಿ ಅತ್ತು ಏನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ಅರಿಯದ ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮಗುವಿಗೆ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು, ಸ್ವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಶಾಂತತೆಯನ್ನು ತಂದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ
ಹಾಗೆಂದು ಬೆರಳು ಚೀಪಲು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವು ಸರಿಯೆಂದೇನಲ್ಲ. ದೀರ್ಘಕಾಲಿಕ ಬೆರಳು ಚೀಪುವ ಹವ್ಯಾಸದಿಂದ, ಕಡಿಮೆ ಪ್ರತಿರೋಧ ಶಕ್ತಿಯಿರುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ, ರೋಗಾಣುಗಳು ಬೆರಳ ಮುಖಾಂತರ ಬಾಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಮಕ್ಕಳು ಖಾಯಿಲೆ ಬೀಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ. ಅಂತೆಯೇ ಆಗಷ್ಟೇ ಮೂಡಿರುವ-ಮೂಡುತ್ತಿರುವ ಹಾಲು ಹಲ್ಲುಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹಂತದಲ್ಲಿ, ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಬೆರಳಿನಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಒತ್ತುವಿಕೆ, ಹಲ್ಲುಗಳ ಜೋಡಣೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವುಂಟುಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಮುಂಬಲ್ಲು ಆಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಾಯಿಗೆ ಬೆರಳು ಹಾಕಿ ಕೂರುವ ಆರಾಮವು ಅವರ ಇತರ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಆಟಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೋಜು ಎಂದೆನಿಸಿ, ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು, ತಮ್ಮ ಸಕ್ರೀಯ ಆಟಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಮಗುವಿನ ಬೆರಳು ಚೀಪುವಿಕೆ ಮುಂದುವರೆದಂತೆ, ಮಗುವಿಗೆ ಮತ್ತವರ ಪೋಷಕರಿಗೆ ಇತರರು ಈ ರೂಢಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತೋರ್ಪಡಿಸುವ ಇರಿಸುಮುರಿಸು, ಅವರಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಅವಮಾನ ಮತ್ತು ಸಂಕುಚಿತ ಭಾವನೆಯನ್ನು ತಂದೊಡ್ಡುತ್ತದೆ.
ದೀರ್ಘಕಾಲಿಕ ಬೆರಳು ಚೀಪುವಿಕೆಯ ತಡೆ ಹೇಗೆ ??
ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಗುವು ಭಿನ್ನ ಮತ್ತು ಅನನ್ಯ; ಬೆರಳು ಚೀಪುವಿಕೆ ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ, ಕೆಲ ಸಮಯದ ನಂತರ ನಿಂತುಹೋದರೆ, ಕೆಲ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಈ ರೂಢಿಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಲಿ ಹರಸಾಹಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕೆಲವು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ನಮ್ಮ ಮಗುವಿನ ಬೆರಳು ಚೀಪುವಿಕೆಯ ರೂಡಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು.
* ನಿಮ್ಮ ಮಗುವಿಗೆ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಎಂಬ ಪದದ ಬಳಕೆ ಬೇಡ, ಆದರೆ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದರಿಂದ ಏನೇನು ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಿ.
* ನಿಮ್ಮ ಮಗುವು ಪುನ್ಹ ಮತ್ತು ಸತತವಾಗಿ ಬೆರಳು ಚೀಪುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಬಂದರೆ, ಹೀಯಾಳಿಸದೆ ಮಗುವನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲು, ಮಗುವಿನ ಗಮನ ಬೇರೆಡೆ ಸೆಳೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ.
* ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರುವ ಸಮಯದ ಹೊರತಾಗಿ, ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಬೆರೆಳು ಚೀಪುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಮಗುವಿನ ಕೈಗೆ ಬೇರೇನಾದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಆಕರ್ಷಣೀಯವೆನಿಸುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಸಿ ಆಡಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಬಹುದು.
* ಅನೇಕ ಸಾರಿ ಮಗುವು ಬೇಸರದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಹೆದರಿಕೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದಾಗ, ಬಳಲಿದ್ದಾಗ, ಏಕಾಂಗಿತನದ ತೊಂದರೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬೆರಳನ್ನು ಚೀಪಬಹುದು. ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ, ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು, ಮಾತನಾಡಿಸಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಮಾನಸಿಕ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡಿ.
* ಗದರುವುದು, ಹೊಡೆಯುವುದು, ಬಲವಂತವಾಗಿ ಚೀಪುತ್ತಿರುವ ಬೆರಳನ್ನು ಬಿಡಿಸುವ ಪಯತ್ನಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕುವುದು ಸಲ್ಲದು. ಮಗುವಿಗೆ ಇದರಿಂದ ಹಠಮಾರಿತನ ಮತ್ತು ಬಲವಂತ ಮಾಡುವ ಗುಣ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು.
* ಚೀಪುವುದು ಬಿಡಿಸಲೆಂದು ಕೈಗೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕಟ್ಟುವುದು, ರಬ್ಬರ್ ಬ್ಯಾಡ್ ಸುತ್ತಿ ಬಿಗಿಮಾಡುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾರ್ಗದಿಂದ ಮಗುವಿಗೆ ಅಹಿತರಕ ಶಿಕ್ಷಾ ಭಾವನೆ ಕೊಡುವುದಲ್ಲದೆ, ತನ್ನ ಆರಾಮವನ್ನು ಕಸಿಯುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನೀವು ಕಂಡುಬಂದು ಮಗುವಿಗೆ ನಿಮ್ಮೆಡೆಗೆ ವಿಶ್ವಾಸ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ.
* ಬದಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ, ಮಗುವಿಗೆ ತಿಳಿಹೇಳುವುದು, ಮತ್ತು ಮಗುವು ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿವುದು ಒಳಿತು. ಮಗುವು ಬೆರಳು ಹಾಕುತ್ತದೆ ಎಂದು ಬೇಸರ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ/ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ನೀವು ಇತರರೊಡನೆ ಸಂತೋಷ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮಗುವಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಧನಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ.
.jpeg)
