ನಾನು ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಮುದ್ದಿನ ತನುಜೆ, ಅಕ್ಕನ ಅನುಜೆ. ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಹೊರಗಡೆ ಹೋದರೆ ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ನಳಪಾಕ, ಅಪ್ಪಾಜಿಯೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕನ ಅಡುಗೆ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವ ಕೊರತೆಯೂ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೆ ಕಾರಣಕ್ಕೋ ಏನೋ ಸುಮಾರು ೭-೮ ನೇ ತರಗತಿಗೆ ಬರುವ ವರೆಗೂ ಅಡುಗೆ ತಯಾರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಿದ್ದರೂ, ನಾನಾಗಿಯೇ ಯಾವುದೇ ಮುಖ್ಯ ಅಡುಗೆ ತಯಾರಿಸುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೊಂದು ದಿನ ಅಪ್ಪಾಜಿ ಅಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ಅಕ್ಕನೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿರದ ದಿನ. ಅಂದು ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕರೆತಂದಿದ್ದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ಅಡುಗೆ ತಯಾರಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದರೆಂಬ ನೆನಪು. ಯಾವುದೋ ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯೆ ಗೆಳತಿಯು ತನಗೆ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡಾಗ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಸಂಕೋಚವೆನಿಸಿತು. ನಂತರಕ್ಕೆ, ಅದೆಲ್ಲಿಂದ ಬಂದ ಶೂರತನವೋ ತಿಳಿಯದು, "ನೀನು ನನಗೆ ಗೈಡ್ ಮಾಡು , ನಾನು ಪದಾರ್ಥ ತಯಾರು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ" ಎಂದು ಅವಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಕೊಂಡು, ಬದನೆ ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ ಹಾಕಿ ಕಾಯಿ ಗೊಜ್ಜು ಮಾಡುವ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿದೆವು. ತೆಂಗಿನ ತುರಿ ಸಿದ್ಧವಾಯಿತು. ಬದನೇಕಾಯಿ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಬೇಯಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಯಿತು. ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ ತಂದು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಯಿತು. ಏನೂ ಅಡುಗೆ ಬಾರದ ನಾನು, ಚಿಟಿಕೆ ಉಪ್ಪಿಗೂ ಗೆಳತಿಯ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸಂಜೀವ್ ಕಪೂರ್ ನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿರುವಷ್ಟು ಧನ್ಯತಾ ಭಾವನೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. 'ಇಂದು ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಬಂದ ನಂತರ ನನ್ನ ಅಡುಗೆ ಕೈಚಳಕವನ್ನು ನೋಡಿ ಶಬ್ಬಾಶ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ' ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಮಣೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಯಿತು. ಸಕಲ ಸಿದ್ಧತೆಯೂ ಆದ ನಂತರಕ್ಕೆ ಉಳಿದಿದ್ದ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯ - ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಿಕ್ಸರ್ ಗೆ ಹಾಕಿ ರುಬ್ಬುವುದು. ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಕಟ್ಟೆ ಹತ್ತಿ ಕೂತು ಮಿಕ್ಸರ್ ಗೆ ಬದನೆಯಾಯಿ ಗೊಜ್ಜಿನ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನೆಲ್ಲ ಹಾಕಿ ನೀರು ಸುರಿದದ್ದೇ..! ಹೌದು, ನೀರು ಗೊಜ್ಜು ಬೀಸುವ ತಕ್ಕಷ್ಟು ಹಾಕಿದ್ದಲ್ಲ, ಸಾಕಷ್ಟು ಸುರಿದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ನಾನು. ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಮಿಕ್ಸರ್ ಗ್ರೈಂಡರ್ ಚಾಲೂ ಮಾಡುವ ಭಯ ಒಂದೆಡೆ, ಯಶಸ್ವಿ ಅಡುಗೆಯ ಉತ್ಸಾಹ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ. ಮುಂದಕ್ಕೇನಾಯಿತು ಕೇಳುವುದೇ ಬೇಡ.. ನಾವು ನೋಡನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, "ಗರ್ರ್ರ್.." ಎಂಬ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಿಕ್ಸರ್ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದವೆಲ್ಲ ಅರ್ಧಕ್ಕರ್ಧ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಕಾರಂಜಿಯಾಗಿ ಚಿಮ್ಮಿಯಾಗಿತ್ತು. ಮಿಕ್ಸರ್ ಚಾಲೂ ಮಾಡಿದೊಡನೆ, ನೀರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೊರ ಉಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದದ್ದನ್ನು ಕಂಡು ಹೆದರಿ, ನಾನು ಮಿಕ್ಸರ್ ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿಯದೇ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಾಲ್ಕಿತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿ, ಕಪಾಟು, ನೆಲ, ಪಾತ್ರೆಯ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಗೊಜ್ಜು ಅಕ್ಷರಶಃ 'ಬೀಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು'! ಕಡೆಗೆ ಹೇಗೋ ಮಾಡಿ ಸಾವರಿಸಿಕೊಂಡು, ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಬರುವ ಮೊದಲು, ನಾನು ನನ್ನ ಗೆಳತೀ ಸೇರಿ, ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಯಾಸದಿಂದ ಮನೆಯನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿದೆವು. ಎಷ್ಟು ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿದರೂ, ನಮ್ಮ ಅವಘಡದ ಕುರುಹಿನಿಂದ ಮನೆಯವರಿಗೆ ನಡೆದ ವಿಷಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಬೇಕಾಗಿ ಬಂತು. ನಂತರಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೈಗುಳ, ವಹಿಸಬೇಕಾದ ಜಾಗರೂಕತೆಯ ಪಾಠ, ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಹೊಸ ರುಚಿ ಸಂಹಿತದ ಮೊದಲ ಪ್ರಯೋಗದ ಕುರಿತಾಗಿ ನಡೆದ ಘಟನೆಯ ತಮಾಷೆಯೊಂದಿಗೆ ಅಂದಿನ ಆ ಅಧ್ಯಾಯ ಮುಕ್ತಾಯಗೊಂಡರೂ, ಈಗಲೂ ಬದನೇಕಾಯಿ ಬೀಸುಗೊಜ್ಜು ಮಾಡುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನೆನಪು ಬಂದು ನಗು ಮರುಕಳಿಸುತ್ತದೆ.
