ಇದು ಒಂದು ಅನಿತಾಳ ಮನೆಯ ಕಥೆಯಲ್ಲ. ಕೊರೋನಾ ಸೋಂಕು ರೋಗದ ಭೀತಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗಿನಿಂದಲೂ ಎಲ್ಲರ ಜನಜೀವನ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಏರು ಪೇರಾಗಿದೆ. ಸೋಂಕು ರೋಗದಿಂದ ಸುರಕ್ಷತೆಯಿಂದಿರಲು ಎಲ್ಲರೂ ಈಗ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ಇದು ಒಂದು ವರವಾದರೆ ಹಲವರಿಗೆ ಇದೊಂದು ಸವಾಲಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಿದೆ. ಮನೆಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಿಂದ ಕೊರೋನಾ ಕಾಲದ ಹೊಸಜೀವನ ನಡೆಸಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮಂದಿರ ಗೋಳೆಂತೂ ಕೇಳುವುದೇ ಬೇಡ. ಹೆಚ್ಚಿದ ಸೋಂಕಿನ ಭೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಹಿಸಬೇಕಾದ ಮುತುವರ್ಜಿಯ ಜೊತೆಗೆ, ಆಫೀಸಿನ ಕೆಲಸ, ಹೆಚ್ಚಿದ ಮನೆಗೆಲಸ, ಮನೆಮಂದಿಯವರೆಲ್ಲರ ಅರೋಗ್ಯ ಕಾಳಜಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಂಭಾಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕೂಡ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತಾಯಂದಿರ ಕೆಲಸವೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ಶಾಲೆ ಇಲ್ಲದೇ, ಕೆಲವು ತರಗತಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳೂ ಇಲ್ಲದೆ ಮಕ್ಕಳ ಓದುವ ಬರಹದ ಅಭ್ಯಾಸ ಕುಂಠಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವುದರ ಚಿಂತೆಯಾದರೆ, ಇನ್ನೊಂಡೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಕಳೆಯಲು ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಮಕ್ಕಳ ಹಠ ಸಿಟ್ಟು ಅಸಮಾಧಾನ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿರುವುದು, ಅದೆಷ್ಟೋ ಮನೆಯ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹಲವೆಡೆ ಶಾಲಾ ಪಾಠಗಳಿಗೇನೋ ಆನ್ಲೈನ್ ಶಿಕ್ಷಣದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಯಾದರೂ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಭೌತಿಕವಾಗಿ ಶಾಲೆ, ಶಿಕ್ಷಕರು, ಸಹಪಾಠಿಗಳು, ಒಕ್ಕೊರಲಿನ ಪಾಠ, ಆಟ, ಸಿಹಿ ಕಹಿ ಅನುಭವಗಳು ಇವೆಲ್ಲ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲದೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಅವರಿಗೆ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಕಮ್ಮಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಶಾಲೆಯಿಂದ ಪಾಠ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ನೀನು ಕಲಿಯಬೇಕು ಎಂದು ಮಗನೋ ಮಗಳಿಗೋ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿ ಒಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಹೊಂವರ್ಕ್ ಬರೆಯಲುಕುಳ್ಳಿರಿಸಿದರೂ, ಉಳಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೇಗಾದರೂ ಎಂಗೇಜ್ ಇಡಬೇಕಲ್ಲ. ಈಗಿನ ರೋಗದ ಭೀತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೊರಗಡೆ ಇತರ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಆಟವಾಡಲು ಕಳುಹಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸೌಲಭ್ಯ ಕೂಡ ಮನೆಯ ಮೂಲಭೂತವಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ ಸಮಯಕ್ಕೆ, ಸುಲಭವಾಗಿ ದೊರೆಯುವ ಟೀವಿ, ಮೊಬೈಲ್, ಟ್ಯಾಬ್, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಗೇಮ್ಸ್ ಗಳಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ದಾಸರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆಮಕ್ಕಳನ್ನು ಒಂದೆಡೆ ಕೂರಿಸಲು ಇದು ಉತ್ತಮ ಪರಿಹಾರವೆಂದೆನಿಸಿದರೂ, ಮುಂದೆ ಮಕ್ಕಳು ಆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಜಡಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿಕೊಂಡು, ಮಕ್ಕಳ ಸರ್ವತೋಮುಖ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕ್ಷೀಣಿಸುವುದೆಂತೂ ಸತ್ಯ.
ಅಮ್ಮಂದಿರೇ ಲಾಕ್ಡೌನ್ ಅನ್ನು ಪಾಸಿಟಿವ್ ಆಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ.
ಲೋಟದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ನೀರು ಖಾಲಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೊರಗುವುದಕ್ಕೂ, ಲೋಟದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ನೀರಿದೆ ಎಂದು ಖುಷಿ ಪಡುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಪ್ರಾಣಾಂತಿಕ ರೋಗಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಸಾವಿರಾರು ಜನರು ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ ಸಂಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದೇವಲ್ಲ. ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಸುರಕ್ಷತೆಯಿಂದ ಇರುವಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಸಿಕ್ಕಿವೆಯಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಮನನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಮನೆಯ ಪೋಷಕಿ ಅಮ್ಮಂದಿರ ಶಕ್ತಿ. ಆರ್ಥಿಕ ಮುಗ್ಗಟ್ಟು, ಕೌಟುಂಬಿಕ ಸಮತೋಲನದ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ, ಮಕ್ಕಳ ಶಿಕ್ಷಣ, ಅರೋಗ್ಯ ವೃದ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಜೀವನಶೈಲಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಛಲಗಳಿಗೆ ಒಗ್ಗಿಕೊಂಡು, ಮುಂಚಿಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಹುಕಾರ್ಯಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ (multitasking strength) ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಇರಬೇಕು ನಾವು ಅಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ. ಮೀ ಟೈಮ್ ಅನ್ನುವುದೇ ಸಿಗದಿರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇರಬಹುದು ನಿಜ, ಆದರೆ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಟೈಮ್ ಇಲ್ಲದೆ ಅದೆಷ್ಟು ಜನ ಅದೆಷ್ಟು ದಿನ ಒಂಟಿತನದಿಂದ ಕೊರಗುತ್ತಿದ್ದರೋ, ಹೆಚ್ಚಿದ ಕೆಲಸವಾದರೂ ಸರಿ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಮನೆ ತುಂಬಾ ಜನ ಇದ್ದರೆ ಅದೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ. ಕೊಂಚ ತಾಳ್ಮೆ, ಕೊಂಚ ಪ್ಲಾನಿಂಗ್ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಹೆಚ್ಚಿದ ಕೆಲಸಗಳ ನಿವಾರಣೆ ಮಾಡಿ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರೊಡನೆ ಒಂದಷ್ಟು ನಕ್ಕು, ಉಂಡು ತಿಂದು ಜೊತೆಗಿರಲು ಅವಕಾಶವಾಗುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ, ಮಕ್ಕಳು ಫ್ರೆಶ್ ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಲ್ಲಾ, ಅವರು ಬೆಳೆಯುವುದನ್ನು, ಅವರ ಆಟ ನಡುವಳಿಕೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಗಮನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು, ಅವರೊಡನೆ ಬೆರೆಯುವಷ್ಟು ಅವಕಾಶ ನಮಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ. ಊಟದಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ರೆಸಿಪಿಗಳಲ್ಲಿ ಈಗ ವೈವಿದ್ಯತೆ ತರುವಂತಾಗುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ ಇತ್ಯಾದಿ ಈಗಿನ ಮನೆ ದಿಗ್ಬಂಧನದ ಪ್ಲಸ್ ಪಾಯಿಂಟ್ಸ್ ಗಳು. ಮನೆಯಿಂದಲೇ ಆಫೀಸು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯದ ಸವಾಲುಗಳ ಚಿತ್ರಣ ಪರಸ್ಪರ ಮನೆಮಂದಿಗೆ ಈಗ ಸಿಗುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ , ಮನೆಮಂದಿಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವ, ಪ್ರಶಂಸೆ ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚಿದೆ.
ಶಾಲೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಮನೆಗೆ ತನ್ನಿ
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಾಲೆ ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಪಾಠ ಕಲಿಯುವ ಸ್ಥಳವಲ್ಲ. ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಪ್ರಪಂಚ ಜ್ಙಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಳವದು. ಇತರರು ನಿಯಮವನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದ ಕಂಡು ತಾವೂ ಅನುಸರಿಸುವುದನ್ನು ಕಲಿಯುವ, ಇತರ ಮಕ್ಕಳೊಡನೆ ಆಡಿ ಮಾತನಾಡಿ ಬೆರೆತು, ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ, ಸೋಲು ಗೆಲವುಗಳನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಸ್ಥಳವದು. ಆದರೀಗ ಮನೆಯೇ ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲೆ ಎಂಬ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ. ಮನೆ ಎಂದ ಕೂಡಲೇ ಎಷ್ಟೆಂದರೂ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಭಾವನೆ ಬರುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರೇ ಕುಳಿತು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗುವುದರಿಂದ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಓದು ಬರಹದ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಂಭೀರತೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಓದು ಬರಿ ಎಂದು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಇರುವುದು ಅಥವಾ ನಮ್ಮನಮ್ಮ ಕೆಲಸದಿಂದ ಬಿಡುವು ಸಿಕ್ಕಾಗ ಅವರನ್ನು ಎಳೆತಂದು ಕೂರಿಸಿ ಓದಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು, ಮಕ್ಕಳ ಆ ಕ್ಷಣದ ಮೂಡಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಕಲಿಕೆ ಸಮರ್ಪಕವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳಾದರೆ, ಮಕ್ಕಳ ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸ, ಉಪಹಾರ, ಅಭ್ಯಾಸದ ಸಮಯ, ಬರವಣಿಗೆ, ಆಟದ ಸಮಯ, ಹವ್ಯಾಸಗಳ ಸಮಯ , ಟೀವಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಮನೋರಂಜನೆಯ ಸಮಯ ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ಶಾಲೆಯ ಮಾದರಿಯ ಟೈಮ್ ಟೇಬಲ್ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟು, ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಮನೆಯ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ಮಕ್ಕಳ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಬೆಂಬಲಿಸಿದರೆ, ಮಕ್ಕಳು ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಒಂದೆರಡು ದಿನ ರಗಳೆ ಮಾಡಿದರೂ ಕ್ರಮೇಣ ಒಗ್ಗಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ, ಎಷ್ಟೋ ಹಠಮಾರಿತನ ಕಮ್ಮಿ ಆಗಿ, ಅಮ್ಮನಾದವಳಿಗೆ ಅದೆಷ್ಟೋ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಿರಿಕಿರಿ ಕಡಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಮನೆಗೆಲಸ; ಮಕ್ಕಳೆಂದರೆ ಟೀವಿ ಮೋಜು ಅಲ್ಲ!
ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆಲಸ ಮಕ್ಕಳ ಪಾಲನೆ ಮಹಿಳೆಯದ್ದೇ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ಎಂದೂ, ಮನೆಯ ಇತರ ಸದಸ್ಯರು ಯಾವ ಸಹಾಯಕ್ಕೂ ತಲೆಹಾಕದೆ, ಹೊರಗಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರತೀತಿ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಸಮಾನವಾಗಿ ಯಾವ ಕೆಲಸವನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಬಲ್ಲರು. ಅಂತೆಯೇ ಮಕ್ಕಳೆಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಟೀವಿ ನೋಡಲು ಕೊಡುವುದು ಊಟತಿಂಡಿ ಎಲ್ಲ ಅವರು ಕೂತಲ್ಲಿಯೇ ಸರಬರಾಜು ಮಾಡುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಅನೇಕ ಮನೆಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ನೆನಪಿಡಿ ಅಮ್ಮಂದಿರೆ, ಮಕ್ಕಳೆಂದರೆ ಅವರು ಕೇವಲ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣವರಾದ ಮನೆಯ ಸದಸ್ಯರು! ಮನೆಯ ಇತರ ಸದಸ್ಯರೊಂದಿಗೆ ಚರ್ಚಿಸಿ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದರೆ, ಮಕ್ಕಳು ಅದನ್ನೇ ಅನುಕರಿಸಿ ಮಗ/ಮಗಳು ಎಂಬ ಬೇಧಭಾವವಿಲ್ಲದೆ, ನಮ್ಮೊಡನೆ ದಿನನಿತ್ಯದ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತಾವಾಗಿಯೇ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯವಿದ್ದಾಗ ನಾವು ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ಒಂದಷ್ಟು ಅವರ ಆಸಕ್ತಿಯ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಕೈಜೋಡಿಸುವುದು ಸರಿ; ಆದರೆ, ದಿನವಿಡೀ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಸಂಗ ಇದ್ದಾಗ, ಮಕ್ಕಳನ್ನೇ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆಲಸಗಳ ನಡುವೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಾ, ಅವರ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತ, ಒಂದೊಂದು ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನಮ್ಮೊಡನೆ ಮಾಡಲು ನೀಡಿದರೆ, ಮಕ್ಕಳು ನಮ್ಮೊಡನೆ ಇರಲು ಇಷ್ಟಪಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಅವರು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಅವರ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ತಿಂಡಿಗೆ ತಟ್ಟೆ, ಲೋಟ ಇಡುವುದು, ತರಕಾರಿ ಹೆಚ್ಚುವುದು, ಕಾಳುಬಿಡಿಸುವುದು, ಬಟ್ಟೆ ಮಡಚುವುದು, ಕಿಟಕಿ ಒರೆಸುವುದು, ಚಪ್ಪಲಿ ಜೋಡಣೆ, ಹೀಗೆ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ಮಾಡಿದರೆ, ಎಲ್ಲರೆದುರು ಭರಪೂರ ಪ್ರಶಂಸೆ ನೀಡಿದರೆ, ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸ್ವಂತಿಕೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೆಮ್ಮೆ ಉಂಟಾಗಿ ಅಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ ನೆರವಾಗುವುದನ್ನು ರೂಡಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅಡುಗೆ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಅವರ ಪಾಠದ ಪದ್ಯಗಳ ಗುನುಗುವಿಕೆ, ಧಾನ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಗಣಿತದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದ ಆಟ , ಪಾಠದ ಕುರಿತಾದ ರಸಪ್ರಶ್ನೆಗಳು, ಪದಬಂಡಿ ಆಟ, ಸ್ಪೆಲ್ಲಿಂಗ್ ಕಲಿಕೆ ಹೀಗೆ ಕೆಲಸದ ಜೊತೆಗೆ, ಆಟದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಪುನರಾವರ್ತನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಸಬಹುದು. ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡ ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರೆ, ಅವರ ಪಠ್ಯದ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಎಲ್ಲ ತಾಯಂದಿರಿಗೂ ಅರ್ಥವಾಗದ ವಿಷಯವಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೂ ಅವರನ್ನು ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಬಿಡದೆ, ಪಠ್ಯೇತರ ವಿಷಯವಾದರೂ ಸರಿ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಬಂದರೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತರಷ್ಟು ವಿಶ್ವಾಸ ಪಾಲಕರಿಂದ ಸಿಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಭದ್ರತಾ ಭಾವನೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅಮ್ಮನಾದವಳಿಗೆ, ಮಕ್ಕಳೊಡನೆ ಮಾತುಕಥೆಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಲವು ಮತ್ತೇನಿದೆ. ಅವರು ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಪಾಠಗಳ ಪ್ರಯೋಜನ, ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಅಳವಡಿಸಬಹುದೆಂಬ ಕುರಿತಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸದರೆ, ಹೊಸವಿಷಯದ ಕಲಿಕೆ ದೊಡ್ಡವರಿಗೂ ಸಿಕ್ಕಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಮಕ್ಕಳು ದೊಡ್ಡವರಿರಲಿ ಸಣ್ಣವರಿರಲಿ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಭಾಗಿಗಳು ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ, ಮಕ್ಕಳ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಫೋನ್ ಅಥವಾ ವಿಡಿಯೋ ಕಾಲ್ ಗಳ ಮೂಲಕ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಾ ಇರುವುದು ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ನಮಗೂ ಲವಲವಿಕೆಯಿಂದ ಇರಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಟೈಮಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಜೊತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ನಾವೂ ಕುಳಿತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ನಕ್ಕು ನಲಿದು. ಆ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚಿಸಿದರೆ, ಕೆಲವು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಂದಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿರುವ ತಪ್ಪು ಸರಿ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಅರಿವು ನಮಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಗಮನ ಎಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಹಾದಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ಮುಂಚಿತವಾಗಿಯೇ ಮನಗಂಡರೆ ಸಾಕು ಪರಿಹಾರವೇನೂ ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯವಲ್ಲ. ಗಾರ್ಡನಿಂಗ್, ಕರಕುಶಲತೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಹವ್ಯಾಸವೇನಾದರೂ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡ ಅಮ್ಮಂದಿರು, ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಹವ್ಯಾಸದ ಸಮಯವನ್ನು ಮುಂಚಿತವಾಗಿಯೇ ತಿಳಿಸಿ, ಮಕ್ಕಳು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟರೆ ಅವರೊಡನೆ ಮಾಡಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಬಹುದು.
